روند بهینه‌سازی نرم‌افزارها برای پردازنده M1 اپل

بهینه سازی نرم افزار ها برای پردازنده گوشی M1 اپل توسط توسعه دهندگان شروع شد.

قبل از پایان سال ۲۰۲۰ و آغاز سال جدید میلادی، اپل از معماری جدیدی برای سیستم‌عامل و کامپیوترهای دوست‌داشتنی مک رونمایی کرد و این حرکت گام مهمی در آینده‌ی مک به‌حساب می‌آید. در چهل سال گذشته، اپل به‌طور منحصربه‌فردی مجموعه‌ای از اقدامات بنیادی انجام داده است تا سخت‌افزار محبوب مک را به معماری تراشه‌های کاملا جدید و متفاوتی تغییر دهد.

در حقیقت هیچ پلتفرم محاسباتی دیگری حتی در مقیاس مشابه، چنین اقدام پیچیده‌ای را حتی برای یک بار با موفقیت انجام نداده؛ چه برسد به تلاش برای سه تغییر عمده‌ی معماری که اپل در تکنولوژی مک ایجاد کرده است: از موتورولا ۶۸۰۰۰ به PowerPC در اواخر قرن ۲۰، سپس به معماری Intel x86 در اغاز قرن ۲۱ و اکنون مهاجرت به معماری آرم (ARM) و پردازنده‌های اختصاصی طراحی‌شده‌ی خود اپل.

غول فناوری کوپرتینو بعد از پانزده سال استفاده از پردازنده‌های اینتل، معماری x86 را کنار گذاشته و اولین‌ بار پردازنده‌ای با معماری ARM64 را در بطن مک‌بوک ایر و مک‌بوک پرو ۱۳ اینچی و مک مینی جای داده است؛ تغییر بسیار بزرگی که مدتی است به خبر اصلی این صنعت تبدیل شده. در واقع پردازنده‌ی جدید را می‌توان یک نیروگاه قدرتمند و در عین ‌حال بسیار بهینه و کم‌مصرف برای کامپیوترهای مک در نظر گرفت که راندمان و قدرت پردازشی آن‌ها را ارتقا می‌دهد؛ اما با توجه به تغییر معماری از x86 به ARM64، انبوهی از نرم‌افزارها در حال حاضر برای معماری جدید بهینه نشده‌اند.

هر مهاجرت شامل تلاش‌های گسترده‌ای برای نه‌تنها ایجاد سخت‌افزار جدید، بلکه تحول سیستم‌عامل‌های گسترده‌ی نرم‌افزاری و به‌کارگیری ابزارهای توسعه‌ی جدید برای به‌ حداقل ‌رساندن مشکلات در انتقال کاربران و توسعه‌دهندگان است؛ از این‌رو غول دنیای فناوری باید سعی کند که روند گذار توسعه‌دهندگان را به معماری جدید تسریع کند. در غیر این صورت، روند توسعه‌ی اکوسیستم اپل بسیار کند، توسعه‌دهندگان ناراضی و کاربران اصلی‌ترین قربانیان این ماجرا خواهند بود. اپل برای دست یافتن به این مهم، ابزار موسوم به روزتا ۲ (Rosetta) را در نظر گرفته است.